Mythofilia

Wat als #5 Wat als bananen zouden weigeren om te groeien? Pedro keek geconcentreerd naar de bomen. Hij zag Ignacio niet aankomen. “Nou?”, zei Ignacio. Pedro schrok en wendde zich naar de eigenaar van de boomgaard met een duistere blik in zijn ogen. “Ze hebben geen vruchten maar dit is niet Black Sigatoka en het lijkt ook geen TR4 ziekte.” Ignacio krabde aan zijn hoofd en zuchtte. “Strooi de guano toch maar. Ik ga met Enrique praten. Misschien dat de coöperatie iets meer weet.” Ignacio stapte in zijn oude jeep en ging naar het kantoor dat dienst deed als hoofdkwartier voor de coöperatie. De coöperatie Asosociación Mis Guineos verenigde haast vierhonderd kleine boeren. Ignacio was een paar jaar geleden overgestapt op de biologische teelt. Nu begon hij zich af te vragen of dat een fout was geweest. Toen hij bij het kantoor aankwam, had zich daar al een menigte gevormd. Er kwamen nog steeds boeren aan, allemaal met dezelfde klacht. Ondanks al hun gebruikelijke inspanningen, ...

Wat als de trein altijd op tijd zou zijn? Wat als #4 Alice stond op het perron te wachten op haar trein. Ze had haar dikke jas aan met de kraag omhoog en toch bibberde ze een beetje. Terwijl ze over het spoor staarde, bedacht ze zich dat het al een lange ochtend was geweest. Uit haar ooghoeken zag ze iets bewegen. Er kwam een trein aan. Toen ze zag dat hij richting haar perron zwenkte, keek ze omhoog naar het informatiebord. Maar daar stond ‘niet instappen’. Dit had haar trein moeten zijn, maar de conducteur liet niemand instappen. De trein was defect, hij zou afgerangeerd worden. Een verdoofd gevoel daalde neer over Alice. Ze had vanmorgen eerder al vertraging gehad vanwege uitgelopen werkzaamheden en nu dit weer. Ze zou pas om acht uur naar kantoor kunnen bellen. Alice keek naar de trap. Ze zou koffie kunnen halen en in de hal wachten waar het warmer zou zijn? Maar er was een vervangende trein aangekondigd en ze wist niet wanneer die binnen zou rijden. Uiteindelijk lukte het haa...

Wat als #3 Wat als je allergisch zou zijn voor het aanraken van de kleur blauw? Sofies ouders ontdekten al snel dat hun dochter geen blauwe spullen kon aanraken. Normaal gesproken worden jonge meisjes overspoeld met roze. Maar Sofies moeder had een zware allergie voor rood en geel. Ze was zo gevoelig dat zelfs kleuren die waren samengesteld uit rood of geel, haar uitslag bezorgden. Arme Sofie werd geboren in een huis dat volledig in ‘t blauw was ingericht. Ze was zes maanden oud toen de allergie voor het eerst de kop opstak. Liggend op haar blauwe deken, met haar blauwe jurk aan, begon baby Sofie te krijsen van de jeuk. Moeder had eerst geen idee wat er aan de hand was. Toen ze de rode vlekken op haar dochter zag, trok ze snel de blauwe jurk uit. Maar zelf had ze ook blauwe kleding aan. Gelukkig had hun huis grijs linoleum op de vloer. Ze legde Sofie neer en belde de huisarts terwijl de tranen langs haar wangen stroomden. Uiteindelijk kwam het allemaal go...

Wat als #2 Wat als jij ineens benoemd werd tot Verdediger van het Universum terwijl jij nog nooit een andere planeet had bezocht? Peter was een directe man. Toen het hem overkwam, knipperde hij eens met zijn ogen en zei: “Maar ik heb nog nooit een andere planeet bezocht, weet je zeker dat dit geen vergissing is?” De Minister van het Sterrenstelsel toverde een tandpasta glimlach op zijn gezicht en antwoordde: “Het is geen vergissing Peter, wij hebben ons huiswerk gedaan. Jij hebt geen persoonlijke vijanden, jouw planeet is al enige decennia niet bij oorlogen betrokken geweest en jouw politieke regio bevindt zich niet in een of andere crisis die jou gevoelig kan maken voor afpersing. Jij bent precies de persoon die wij nodig hebben.” “Ik begrijp dat jij je afvraagt of je het wel goed zult doen, maar je hoeft je werkelijk geen zorgen te maken. De Verdediger van het Universum is vooral een ceremoniële titel begrijp je? Het grootste gedeelte van de tijd zul je bezig zijn met lintje...

Wat als #1 Wat als je op een dag de deur open deed en een andere wereld binnenstapte? Het overkwam Fiona. Ze had het niet verwacht. Ze had er zelfs nooit om gevraagd. Toch gebeurde het. Ze wist niet zeker wat ze moest doen. Gelukkig had ze de deur vastgehouden. Ze kon nog naar binnen gaan als ze wilde. Ze vroeg zich af of ze in haar eigen wereld de bus al had gemist? Ze kon het niet controleren. Nadat ze vijf minuten zo met de deurknop in haar hand had gestaan, besloot ze naar binnen te gaan en te wachten. Op dat moment kwam haar moeder naar beneden. Klaar om naar haar werk te gaan. Ze was verrast Fiona in de gang te zien staan. Natuurlijk zou ze gaan vragen waarom ze niet naar de bus was gegaan. Fiona wist niet wat ze moest zeggen. “Fiona wat sta je daar nou naar me te staren, zo ga je de bus nog missen?!”, zei haar moeder. Dat gaf Fiona de juiste inspiratie: “Ik kan niet alleen gaan, er is iets geks aan de hand met mijn ogen. Ik kan niet goed zien.” Het leek een sl...